Code:Breaker 221

Firstly, international translator. Sorry for the trouble I've caused you guys. If you want to continue translating this to other languages, please PM me. I'll give you some treat providing that you can follow two very simple rules which will be detailed after you contact me.



ปล. ขอโทษทีครับ พอดีโมโหพวกคนอ่านของอังกฤษบางคนอยู่อ่ะครับ ._."



โค้ดเบรกเกอร์
โค้ด:221 "เอลบิสแห่งความชั่ว (2) ~ สหาย... "
หน้า 1
** พลังดับสูญเพิ่มพูนขึ้นไร้ขีดจำกัด!! **

เฮย์เกะ - อุ๊ก...
พลังดับสูญนี้มันต่างกับที่ผ่านมาลิบลับ...
ดูเหมือนคุณซากุระโคจิจะเปิด "กล่องแพนโดร่า" แล้วจริงๆซินะ...
ถ้าอย่างงั้นต้องรีบแล้ว...

ยูกิฮินะ - นายต้องการพลังดับสูญถึงขนาดนั้นเลยงั้นรึ?

แต่นายต้องตายตรงนี้แหละ!!

หน้า 2
** ศึกชิงเป็นชิงตายระหว่างเฮย์เกะกับยูกิฮินะกำลังจะถึงจุดจบ!? **

เฮย์เกะ - อุ๊ก...!!

หน้า 3
ดูเหมือนร่างกายจะบอบช้ำเอาเรื่องเหมือนกันเลยนะ
แย่จริงๆนะที่นายไม่ได้เป็นอมตะ

นายก - คนชั่วต่างหาก!!

สายพันธ์หายากไม่มีพิษภัย!?
ผิดแล้วครับ พวกสายพันธ์หายากที่เข้ามาปะปนกับผู้มีพลังทั้งที่รู้ถึงความเสี่ยงในการเกิดการดับสูญอยู่นั้นแหละที่เป็นคนชั่ว

เฮย์เกะ - คุณฟุจิวาระ ผมว่าคุณพูดคนชั่วๆมากไปแล้วนะครับ
นายก - เฮย์เกะคุง

การตัดสินชั่วดีมันเปลี่ยนไปตามสถานภาพของคนนะ สำหรับมนุษย์ที่ไร้พลังอย่างพวกเรา พวกสายพันธุ์หายากก็คือความชั่ว

ผู้ที่กุมพลังที่แข็งแกร่งที่สุดสมควรจะเป็นคนตัดสินความชอบธรรม
เราควรกวาดล้างสายพันธุ์หายากเพื่อปกป้องมนุษย์!!

หน้า 4
เฮย์เกะ - ..."เอ็มเพอเรอร์" ผมจะทำตามคุณ
แต่ว่า

ความถูกต้องของมนุษย์กับความถูกต้องของสายพันธุ์หายากไม่ใช่อย่างเดียวกันเสมอไป
พวกเราไม่ใช่พระเจ้า ความถูกต้องที่ไม่ตรงไปตรงมาเป็นสิ่งอันตรายมาก

[เพื่อความถูกต้องในการปกป้องคนทุกคนจากความชั่ว...]

เซ็ด - ...พวกสายพันธ์หายากกับผู้มีพลังที่อยู่กับพวกเขารู้ถึงความเสี่ยงที่จะเอามนุษย์เข้าไปติดร่างแหอยู่แล้วล่ะน่า...
ชิบุยะกับซากุระโกะจังก็น่าจะรู้อยู่แล้วแหละ
แต่ถึงจะพูดแบบนั้น ก็ไม่มีใครมีสิทธิจะไปแย่งชิงเอาชีวิตการเป็นอยู่ของพวกเขาหรอกนะ...
...มันไม่มีคำตอบหรอก "เอ็มเพอร์เรอร์"

หน้า 5
ยูกิฮินะ - [วันแห่งการตัดสินที่ไม่ได้มีบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์]
เอ็มเพอร์เรอร์ - "เอ็มเพอร์เรอร์" คนนี้จะเป็นคนตัดสินความถูกต้องเอง
ยูกิฮินะ - [ถูกขนานนามว่า "วันที่ 32 ธันวาคม"...]

หน้า 6
ทั้งที่นายก็รู้ว่าสิ่งที่ "เอ็มเพอร์เรอร์" ทำใน "วันที่ 32 ธันวา" นั้นเป็นสิ่งผิด
นายก็ยังชื่นชม "เอ็มเพอร์เรอร์" อยู่ดี...!!

เฮย์เกะ - [ถ้าคุณเชื่อใจผม...]
ยูกิฮินะ - ก็นายเป็นซะอย่างนั้น...

แล้วจะให้ฉันเชื่อใจได้ยังไง!!

หน้า 7
[ลอสต์!!]

หะ...
[มาลอสต์เอาตอนนี้!?]
โกหก...น่า!?

เฮย์เกะ - ยังเป็น Beauty Lost เหมือนเดิมเลยนะครับ

ยูกิฮินะ - อุ๊ก!!
[เสร็จมัน...]

หน้า 8
[ชีวิต...กลับมาแล้ว!?]

ชีวิต...ของฉัน...

หน้า 9
ท-...ทำไม
นาย?

ทำไมถึงเพิ่งมาให้ตอนนี้...!?
...หลังจากตั้งเกือบร้อยปี?

นายเล่นกับชีวิตคนอื่นมาตั้งเกือบร้อยปี
...แล้วทำไม

ทำไม!!

เฮย์เกะ - ...นายยังไม่รู้อีกเร้อ?

หน้า 10
มันก็เพื่อ...
ไม่ให้นายตายยังไง!!

นับตั้งแต่ "วันที่ 32 ธันวา" ทุกอย่างเป็นไปตามที่ฟุจิวาระต้องการเพราะมีพลังดับสูญกับ "กล่องนั้น" อยู่...
นอกจากเนะเนะเนะแล้ว นายเป็น "โค้ดเบรกเกอร์" ที่เหลือรอดอยู่เพียงคนเดียว แต่ฉันก็ไม่สามารถปกป้องนายได้ตลอดไป

[ฉันลบนายออกจากบันทึกทั้งหมดของ "เอเด็น" แล้ว...]

ยูกิฮินะ - ...ทำไมนายถึงต้องทำขนาดนั้น?

เฮย์เกะ - ...ฉันถูกลากเข้าไปในความมืดแล้ว

[ผมอยากได้คุณ]

หน้า 11
ไม่ว่านายจะคิดยังไง...
ฉันก็ยังเห็นนายเป็นสหายของฉันอยู่ตลอด

หน้า 12
ยูกิฮินะ - ...แต่ว่า
ฉ-...ฉันเคยทำร้ายนาย...

เฮย์เกะ - มันสนุกมาเลยนะครับ

ถ้าฉันลนลานจากการแค่โดนหมาที่ตัวเองเลี้ยงกัด
ก็ไม่มีวันเลี้ยงหมาทหารที่เก่งได้หรอก

...แต่จนถึงตอนนี้ ฉันเอง

ต่อให้อยากตายแค่ไหนก็ตายไม่ได้เหมือนกันเพราะมีชีวิตของนายอยู่ในตัว
ช่วงเวลานั้นก็จบลงแล้วเหมือนกัน

หน้า 13
...นายมีชีวิตอย่างอิสระของนายเถอะ
ลาก่อนนะ
"ฮินะ"

ยูกิฮินะ - หา...

เฮย์เกะ!!

หน้า 14
ชิงุเระ - กว่าคนจะรู้ตัวก็โดนพลังดับสูญนั้นกลืนเข้าไปแล้ว...
"กล่องแพนโดร่า" ถูกเปิดออกอย่างสมบูรณ์แล้วงั้นรึ?

ถึงพวกผู้มีพลังกับสายพันธ์หายากจะความรู้สึกเร็วกว่ามนุษย์ แต่ก็ทำอะไรกับสถานการณ์นี้ไม่ได้
ฮิโยริ - ชิงุเระ...

มาโกโตะ - ตุ๊ด
ตู้ด
ตุ๊ด

ฮิโยริ - WA!!
WA!!

ชิงุเระ - มีอะไรเร้อ มาโกโตะ!!

มาโกโตะ - ตุ๊ด
ตู้ด
ตุ๊ด
ตุ๊ด

ชิงุเระ - ...ว่าไงนะ!!? คลื่นเสียงของยูกิ?
มาโกโตะ - ตุ๊ด
ตุ๊ด
ชิงุเระ - ...เข้าใจแล้ว
มาโกโตะ - ตู้ด
ตุ๊ด

หน้า 15
ชิงุเระ - ฮิโยริ!!
ฉันไม่สนว่าเธอจะใช้วิธีการไหน แต่รีบติดต่อผู้มีพลังให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ ด่วนที่สุด
โง่ๆอย่างเธอก็น่าจะยังพอทำอย่างนั้นได้นะ
ฮิโยริ - อ-...โอเค LAEW!!

ชิงุเระ - ชิ...!!
เพราะเรากลายมาเป็นแบบนี้ซะนี่!!

มาโกโตะ - ตู้ด
ตุ๊ด
ตุ๊ด
ตุ๊ด
ตู้ด
ตุ๊ดตุ๊ด

ชิงุเระ - ...ไม่ต้องห่วงหรอก มาโกโตะ

ยูกิ...โอกามิ และก็พวก "โค้ดเบรกเกอร์" ต้องทำอะไรซักอย่างได้แน่...
ใช่แล้ว

[พวกเขาต้องหยุด "กล่องแพนโดร่า" หยุดพลังดับสูญนี้ได้แน่นอน!!]

หน้า 16-17

หน้า 18
รุย - ซ-...
ซากุระ...
โคจิ...

ยูกิ - อ-...โอกามิ พอเหอะ...

[มันยังไง...ก็ไม่ไหวหรอก]
...นั้น
ไม่ใช่เนียงมารุอีกแล้ว
[นั้นไม่ใช่เนียงมารุ...เนียงมารุไม่มีทาง...]

หน้า 19
[ตั้งใจจะฆ่าพวกเราแบบนี้เด็ดขาด!!]

รุย - ร-...เรย์!!

หน้า 20
โทกิ - ให้ตาย~ซี่

พวกนายนี่ ถ้าขาดฉันคนนี้ไปก็ไม่เอาไหนเลยจริงจริ๊ง
โอกามิ - โทกิ!!
** สหายรบเก่ามายังสนามรบอันวิกฤต!! **

next: ทุกอย่างคือโชคชะตา...!!
to be continued