Hataraku Maousama! 9

ฮาทาราคุ มาโอซามะ! (ท่านจอมมารสู้งาน!)
ตอนที่ 9 "จอมมาร ถูกโค่น"
หน้า 1
เอมี่ - เดี๋ยวซิ!
เมื่อกี้นายแค่ยั่วพวกเขาเฉยๆเร้อไง?
** จอมมารกับผู้กล้า วิ่งหนีสุดชีวิต! **

มาโอ - ก็มันไม่ไหวนี่หว่า!
ฉันเองก็แทบจะไม่เหลือพลังเวทย์อยู่แล้วนะ!

ลูซิเฟล - ที่อวดเบ่งไว้เมื่อกี้หายไปไหนหมดแล้วล่ะ!

หน้า 2
เหวออออ

เอมี่ - อ-อะไรกัน...
มาโอ - หนีเร็วเข้า!

หน้า 3
ลูซิเฟล - หนีไม่พ้นหรอก!

เอมี่ - จอมมาร!
มาโอ - เจ็บโว้ยยยยย!

ร่างกายคนนี่เปราะบางชะมัด! ถึงจะรู้อยู่แล้วก็เหอะ แต่จะเปราะบางไปไหนเนี่ย!
โธ่เว้ย! ฉันยังไม่อยากตาย!

เอมี่ - จะมาร้องครวญครางอะไรของนาย!
นี่นายยังเรียกตัวเองว่าจอมมารซาตานได้อีกเร้อ!? ถ้านายตายตรงนี้ ฉันทิ้งนายไว้นี่แน่!!

หน้า 4
มาโอ - ไม่ต้องห่วงหรอก
ขืนฉันโดนลูกน้องตัวเองฆ่าแบบนี้ มีหวังฉันได้อับอายไปตลอดชาติแหง

ลูซิเฟล - หึ
ดันทุรังไปก็เท่านั้น...

ฉันบอกแล้วไงว่าหนีไม่พ้นหรอก

หน้า 5
มาโอ - ...อุ๊บ...!
เอมี่ - ทำใจดีๆเอาไว้ซิ! อยากตายนักรึไง!?

มาโอ - แหะๆ...
ฉันดูเหมือนใกล้ตายขนาดนั้นเลยเร้อ...?
เอมี่ - ยังจะมาหัวเราะแหะๆได้อีกเร้อ น่าเกลียดชะมัด!

นี่ไม่ตลกเลยนะ!
คนที่จะฆ่าจอมมารน่ะมันฉันต่างหาก!
แล้วทำไมฉันต้องมาโดนไล่ฆ่าไปพร้อมๆกับจอมมารด้วยล่ะ!

หน้า 6
ลูซิเฟล - อ่อนแอชะมัด
นี่เรอะอดีตผู้บังคับบัญชาของฉัน
จอมมารผู้ซึ่งกุมเอ็นเทย์อิสล่าทั้งหมดเอาไว้ในกำมือ

อัลบ้า - ...รีบๆจัดการเถอะ
เก็บเจ้านั้นไปพร้อมๆกับเอมิเรียซะแต่ตอนนี้เลย

แต่ฉันจำเป็นต้องเก็บพลังเอาไว้สำหรับควบคุมประตูห้วงมิติ

เอมี่ - [ที่เอ็นเทย์อิสล่าไม่น่ามีปืนพกอยู่ได้นี่]
[เอามาจากไหนกัน...?]

มาโอ - ...แบบนี้...เยี่ยม

หน้า 9
ถ้าเป็นพวกนั้นล่ะก็...

เอมี่...

จับฉันเอาไว้นะ!!
เอมี่ - เอ๋ะ...!?

หน้า 10
อัลบ้า - หืมม์?

เจ้านั้นมีพลังมารพอสำหรับการเคลื่อนผ่านมิติด้วยรึ...
คน - เหวอออ
เรียกตำรวจเร็ว...
กรี๊ดดด
ลูซิเฟล - พลังแค่นั้น คงไปไหนไม่ได้ไกลหรอก
จุดมุ่งหมายคือ...

ทางนั้นซินะ

หน้า 11
เอมี่ - อุวะ...

เอ๋ะ...!?
นี่มันกลับมาที่เดิมเลยไม่ใช่เร้อ! คิดจะทำอะไรของนายน่ะ!?

คงไม่คิดจะมาที่นี่เพื่อเรียกความสนใจจากรถพยาบาลหรอกนะ...
มาโอ - แฮ่ก
...ใช่
...ซะที่ไหนเล่า
แฮ่ก

เอมี่ - แต่แบบนี้...พวกนายสองคนถึงตายได้เลยนะ
มาโอ - รู้แล้วน่า

แต่ฉันว่า...คง...เหลืออีกนิดล่ะนะ...
เอมี่ - เอ๋ะ?

หน้า 12
ลูซิเฟล - พวกนายยังจะมีแผนลับอะไรอีกรึไง?

อัลบ้า - ลูซิเฟล! ขืนปล่อยให้ยืดยาวกว่านี้ เดี๋ยวก็มีคนมาเห็นมากขึ้นหรอก
ลูซิเฟล - จะตื่นตูมไปถึงไหนกัน อัลบ้า

ถ้าคนดูมากขึ้น ก็แค่จัดการลดมันซะก็หมดเรื่อง

เอมี่ - [พลังเวทย์มันจู่ๆก็พุ่งขึ้น!?]
ค-คิดจะทำอะไรนะ!?

ลูซิเฟล - การวางระเบิดปริศนา ทางยกระดับถล่ม เหยื่อเคราะห์ร้ายจำนวนมาก
ถ้าตามสามัญสำนึกของประเทศนี้ ก็คงคิดได้แค่นั้นแหละนะ

หน้า 13
แต่ฉันคงให้ "จอมมาร" ฟื้นคืนกลับมาเหมือนตอนทางใต้ดินชินจูกุไม่ได้หรอกนะ

เอมี่ - จอมมาร!!

หน้า 14
จอมมาร!
จอมมาร!
ทำใจดีๆไว้ซิ!
จอม...

ไม่จริง...

ไม่จริง!
...ไม่จริง!
โกหกน่า...
จอมมาร!!

หน้า 15
ลูซิเฟล - ฉันหมดธุระกับเด็กนี้แล้ว จะให้คืนก็แล้วกัน

เอมี่ - จิโฮะจัง!

กร๊อบ

อุ๊บ...!

ลูซิเฟล - อัลบ้า ฉันทำตามที่ได้ตกลงกันไว้แล้ว
นายคงไม่ลืมทำตามที่สัญญากันไว้นะ

หน้า 16
เอมี่ - ลูซิเฟล!
หยุดนะ ลูซิเฟล!
ลูซิเฟล - ...เป็นเสียงที่ไพเราะจริงๆ

ให้ฉันได้ยินเสียงประสานอันไพเราะของความทำลายล้างและเสียงกรี๊ดร้องแห่งความสิ้นหวังหน่อยเถอะ

หน้า 17
ลาขาดล่ะ ผู้กล้าเอมิเรีย!

ตายตามจอมมารกับอัลชิเอลซะเถอะ!

รถ - โครม
โครม

หน้า 18-19

หน้า 20
ครืน
แอ๊ด
[อ่ะ]

[อ่า...]
[จบสิ้นแล้ว...!]

หน้า 21
มาโอ - สมกับ...ที่เป็นหนังชั้นสองจริงๆ
เป็นไป...ตามคาด

หน้า 22
เอมี่ - จิโฮะจะ-...
...อุ๊ก!

จิโฮะ - อืม...

หน้า 23
เอมี่ - จิโฮะจัง จิโฮะจัง!
จิโฮะ - ...อ่ะ

คุณยุซะ...?
...เจ็บ...!
เอมี่ - ค่อยยังชั่ว...ปลอดภัยดีใช่มั้ย?

คน...ที่มีปีก...น่ากลัวนั้น...

จริงซิ
ลูซิเฟลล่ะ...!?

มาโอ - หึหึหึ...

หน้า 24-25
ต้องขอบใจนายจริงๆ ลูซิเฟล...

เพราะนาย ฉันถึงได้กลับมาเป็นร่างนี้ได้

หน้า 26
เอมี่ - จอมมาร...ซาตาน...!!

หน้า 27
ลูซิเฟล - ม-...

มันยังไม่ตาย...!?

เราก็ขยี้หัวใจของมันไปแล้วนี่...!

[การที่หมอนั้นยังไม่ตาย ทั้งๆที่อยู่ในร่างมนุษย์ก็ถือว่าน่าตกใจอยู่หรอก แต่ที่แน่ๆ...จอมมาร...]
[ความสิ้นหวังหวาดกลัวทั้งหมดในที่นี่]
[โดนมันดูดไปจนหมด ไม่เหลือให้ฉันเลยซักนิด...]

[มันเป็นปิศาจคนละชั้นกับเราเลยจริงๆ...!!]

หน้า 28
มาโอ - [...ผู้กล้าเอมิเรีย]

จิโฮะ - อ่ะ
อ่ะ...

มาโอ - ...เฮ้ย!
เมินฉันเฉยเลยรึไง เอมี่!

เอมี่ - เอ๋ะ?

หน้า 29
น-นายเรียกฉันเร้อ?
มาโอ - ยังจะมาถามอีก! จะนั่งบื้ออยู่ตรงนั้นอีกนานมั้ย!
ทำอะไรซักอย่างกับพวกนั้นทีดิ!

เอมี่ - เอ๋ะ?
ห๊ะ...เอ๋ะ?
มาโอ - เร็วหน่อยซิโว้ย ไอ้นี่มันหนักนะ!

หนักจะตายอยู่แล้ว
พลังปิศาจฉันก็เริ่มถอยแล้วด้วย...

จิโฮะ - นั้น...คุณมาโอ...เร้อ?
เอมี่ - พลังปิศาจ...มันมีถอยได้ด้วยเร้อ?

มาโอ - ก็อย่างที่เห็น...นั้นแหละ...
...ฉันไหว้ล่ะ รีบๆไป...

หน้า 30
อึก...
ฮึบ!

เอมี่ - หึ

นายโง่รึไง?
ฉันคิดว่านายตายไปแล้วซะอีก แล้วทำไมถึงยังรอดมาได้?

มาโอ - รู้ม่ะ?
มนุษย์น่ะ ต่อให้หัวใจจะหยุดเต้นไปแล้ว แต่กว่าสมองจะตายก็ต้องใช้เวลาอีกเป็นนาที

เอมี่ - งั้น...นายก็เฉียดตายอยู่ดีไม่ใช่เร้อ?
มาโอ - ก็นะ

หน้า 31
พวกคนชั่วมักจะพยายามจัดการอะไรในนัดเดียว ไม่ชอบให้ยึดยาวน่ารำคาญ
เพราะหมอนั้นใช้การทำลายล้างเป็นวงกว้าง โดยไม่ได้รู้เลยว่าฉันยังไม่ตาย ความสิ้นหวังที่เกิดขึ้นเลยทำให้ฉันได้พลังเวทย์กลับคืนมา

ถ้าลูซิเฟลเข้ามาสู้กับเธอตรงๆ ฉันก็คงตายไปแล้ว
เฮ้อ ดีนะเป็นพวกคิดได้แต่ในกรอบ

...แต่ว่า ฉันหนักจริงๆนะ ช่วยฉันหน่อยได้มั้ย?
ไม่ซิ ช่วยหน่อยซิโว้ย! ช่วยฉันทีเถอะนะ ขอร้อง!
เอมี่ - เรื่องซิ

ฉันเป็นผู้กล้านะ
ต่อให้ตาย คิดเร้อว่าฉันจะไปช่วยจอมมาร?

หน้า 32
เพราะงั้น นายทนอยู่ตรงนั้นไปก่อนแล้วกัน
เดี๋ยวฉันจัดการเก็บพวกนี้เอง!

นั่งดูอยู่ตรงนั้นไปก่อนนะ

จิโฮะ - ค-
คุณยุซะ...!?

ไม่รู้เหมือนกัน แต่ฉันอยากให้
...เธอรับรู้เรื่องนี่นะ

หน้า 33
พลังของข้า!

จงประจักษ์ออกมา เพื่อปราบปรามเหล่าปิศาจให้สิ้น!

ลูซิเฟล - อุ...เหวอ...

หน้า 34-35
[พลังศักดิ์สิทธิ...!]

เอมี่ - ฉันคือผู้กล้า
** ผู้กล้าจุติ! **
แม้โลกจะเปลี่ยนไป แต่สิ่งนั้นก็ไม่เปลี่ยนแปลง!