Code:Breaker 162

I tried putting this in Google Translator...and I lol'd so hard. IT DOESN'T MAKE A SINGLE SENSE! XDDDDD

Just asking, but anyone wants me to do a summary + translation of a couple of key lines, while waiting for the English translation to be proofreaded?

ลองใส่ในกูเกิ้ลแปลเป็นอังกฤษดูแล้วขำกับตัวเองงับ อ่านโคตะระจะไม่รู้เรื่อง X3



โค้ด เบรคเกอร์
โค้ด 162 "อัคนีชำระล้างอันขมขื่น"
หน้า 1
รุย - เป็นอะไรไปน่ะ เฮย์เกะ?...นายคิดวิธีอื่น
ที่ดีๆที่เราจะเอาเทววุธทั้งสามมาได้แล้วเรอะ?
เฮย์เกะ - ...เวคอัพครับ

รุย - หา!?
ยะ...
ยูกิ!?

ยูกิ - นะ...นี่มัน? แรงมาก...ชั้นได้ยินเสียง
เสียงหัวใจที่เต้นแรงมากของปีศาจ...
นี่มัน...

เฮย์เกะ - ...ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วครับ
เบลเซบับที่แท้จริงเวคอัพซะแล้ว
** แม้แต่เฮย์เกะยังเบิกยิ้ม พลังของเบลเซบับนั้นคืออะไรกัน!? **

หน้า 2
** พลังที่เก็บไว้ภายในกระเซ็นออกจากร่างที่แปลงเปลี่ยนไป!! **

มิชิรุ - เบล...เซบับ อัคนีชำระโลกันตร์โปร่งสี

ซากุระ - โอะ...โอกามิ นี่นาย กระดูกนั้น...ไม่ซิ แม้แต่ด้านหลังนายก็โปร่งไปด้วย

หน้า 3
โอกามิ - Shut the fuck up, and watch!!...Or I'll eat you, too!?
== หุบปากแล้วเบิ่งตาดูซะ!!...หรือว่าอยากโดนกินไปด้วยเรอะไง!?

ซากุระ - หะ-...หา!?
โทกิ - โอกามิ...

[ไม่ผิดแน่...มันต่างจากเพลิงอันอื่นๆหรือเบลเซบับที่ฉันเคยเจอมาก่อนหน้านี้ลิบลับ...]
[ไอ้โอกามิ มันรวมเป็นหนึ่งกับเบลเซบับโดยให้เพลิงนั้นกินตัวมันเข้าไปงั้นเรอะ...]

โอกามิ - แกน่ะเงียบไปเลย
เบลเซบับ - Ouch!!
== โอ๊ย!!

โทกิ - [...ไม่ใช่]
[โอกามิเอามันเข้าไป]

[โอกามิ]
โอกามิ - แกน่ะ หุบปากแล้วทำตามที่ฉันสั่งก็พอ ไอ้แมลงวัน...
โทกิ - [กินเบลเซบับเข้าไปต่างหาก!!]

หน้า 4
ซอมบี้ - อะไรกัน หมอนั้น!! ชักมีน้ำโหขึ้นมาแล้วน่ะ!!
บังอาจมาขัดขวางการฟื้นคืนชีพของเหยื่อที่ไม่น่าจะถูกฆ่าอย่างพวกเรา...ยกโทษให้ไม่ได้!!

โทกิ - เฮ้ย อย่าดีกว่ามั้ง เมื่อกี้ก็เห็นนี่ว่าเพื่อนพวกเธอโดนหมอนั้นเก็บเรียบไปแล้ว หมอนั้นเก่งเกินที่เธอจะไปสู้ได้...

ซอมบี้ - จะฆ่า
มันให้ได้...

โทกิ - หา!?
[มะ...]

[มันเพิ่งจำนวนได้!?]
ซอมบี้ - แอ็คติเวต อินครูซ โรลลิ่ง สโลเตอร์!!

หน้า 5
อ้ากกก!! นี่มันอะไรกัน!?
กำลังไหม้!! ฉันกำลังไหม้!!
ทั้งที่ไม่มีไฟเลยแท้ๆ...

โทกิ - [รอบๆตัวโอกามิมัน...]

[เกราะเพลิงโปร่งสีที่ไม่มีใครมองเห็นและไม่ปล่อยให้ใครเข้าใกล้ได้...!!]
โอกามิ - เบลเซบับ

หน้า 6
จงเผาผลาญทุกสรรพสิ่งด้วยปีกมรณะของเจ้า
และนำทุกสิ่งกลับสู่สรวงสวรรค์ด้วยเถอะ เบลเซบับ

ซอมบี้ - นายโง่เรอะไง!! ปล่อยไฟไปทางไหนของนายน่ะ!? บ้าไปแล้วเรอะ?
ยังไงก็เปล่าประโยชน์น่า ต่อให้นายมีเกราะไฟนั้น
ตราบใดที่ฉันยังมีพลัง "กระตุ้นเซลล์"อยู่ก็ไม่มีวันบุบสลายหรอก...!!

หน้า 7
ฮ่าๆๆ!! ไม่ว่าแกจะทำอย่างไง คนที่เหลือรอดก็ต้องเป็นพวกฉัน...

อะ...

อะ...
ไม่จริง...

นี่หรือว่ามัน...

มิชิรุ - ...ฝน

โทกิ - [อ๋อ อย่างงี้เองเรอะ]
[อัคนีชำระโลกันตร์ไม่ใช่แค่ไฟธรรมดา]

หน้า 8-9
[เปลวไฟล่องหนความร้อนสูงถูกยิงขึ้นไปบนฟ้าและตกลงมาราวกับสายฝน]
[ชะล้างทุกสิ่งโดยรอบจนหมดสิ้นในพริบตา]
[ฝนเพลิงแห่งความตาย โลกันตร์ชำระล้างโปร่งสี]

โอกามิ - จงเผาผลาญไม่ให้เหลือซาก
...จนกระทั่งไม่สามารถ
คืนชีพกลับมาได้อีกเป็นครั้งที่สอง

หน้า 10
เฮย์เกะ - ถูกต้องแล้วครับ โทกิคุง "ชำระล้าง" ก็คือคำที่ถูกต้อง ตัวตนที่แท้จริงนั้นคือ
โลกันตร์ชำระล้างโปร่งสี เบลเซบับ
ฝนเพลิงแห่งความตายที่ปีศาจขั้นสูง เทวดาตกสวรรค์สร้างขึ้น
พลังที่แผดเผาได้กระทั่งคนดูอย่างพวกเรา

เฮย์เกะ - ...ช่างวิเศษเหลือล้ำจริงๆ!! พันธ์ผสมโอกามิ เรย์!!
แม้แต่เพลิงปิศาจก็ยังกินเข้าไปเป็นพลังของตนเองได้!!

เฮย์เกะ - ดะ...ดีใจอะไรของนาย...

โอกามิ - อุ๊ก...!!

ซากุระ - โอกามิ!!

โอกามิ!? ทำใจดีๆไว้น่ะ!!
โอกามิ!!

หน้า 11
ยูกิฮินะ - แต่โอกามิก็ต้องได้รับผลกระทบที่ใหญ่หลวงด้วยเช่นกัน...
เพราะงั้นพวกนายผู้ก่อตั้งทั้งสี่ถึงได้ทำให้จิ๋มกามิใช้ไฟขั้นสูงทั้งสี่ไม่ได้ ไม่ใช่รึไง?

...แต่นายกลับมาให้เขาคืนเอาตอนนี้ คิดจะทำอะไรกันแน่?

ซากุระ - โอกามิ เดี๋ยวฉันไปเรียกท่านองค์ชายให้มารักษาแผลให้น่ะ...
มิชิรุ - ...ทำไม

แค่ใช้เบลเฟกอร์กับมามอนคู่กัน เรย์คุงก็ชนะผู้หญิงพวกนั้นได้แล้วแท้ๆ
ทำไมถึงต้องยอมทนเจ็บถึงขนาดใช้เบลเซบับด้วย...?

ซากุระ - ...ท่านมิชิรุ เรื่องนั่น...

ซอมบี้ - ม่ะ...ไม่น่ะ ไม่เอา...
ฉันยัง...ไม่อยากหายไป
ยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อ
ท่านอาโอบะ...

หน้า 12
ท่านอาโอบะ!!

ซากุระ - อาโอบะ...!!

ซอมบี้ - ท่านอาโอบะ ช่วยฉันด้วย!! ช่วยทำให้ฉันกลับไปเหมือนตอนที่มีชีวิต...ด้วยพลัง "ย้อนวัตถุ" ของท่านด้วยเถอะค่ะ!!
ฉันยังอยากมีชีวิตอยู่!! คนที่เข้าใจถึงความรู้สึกของพวกเรา
มีแต่ท่าน...

...เอ๋ะ!?

อาโอบะ - เฮ่อ แย่ชะมัด
เพราะเป็นแค่ภาพฉายเลยกระตื้บขยะน่ารำคาญนี้ไม่ได้

ซากุระ - อะ...
อาโอบะ

ซอมบี้ - ทะ...
ทำไมกัน!?

ทำไมกันคะ?
พวกเราที่ถูกพวกคนชั่วฆ่าควรได้รับโอกาสที่จะมีชีวิตอีกครั้ง...
ท่านเป็นคนบอกพวกเราแบบนี้เองไม่ใช่รึคะ?
มีแต่ท่านเท่านั้นที่พูดกับพวกเราแบบนี้...
เพราะงั้น...เพราะงั้นพวกเราถึง...

หน้า 13
อาโอบะ - ฉันแค่ต้องการพลทหารคนตายก็เท่านั้น
ต่อให้มีพลัง "ย้อนวัตถุ" ใครมันจะไปคืนชีพคนตายได้กันเล่า
น่าขยะแขยงชะมัด

ซากุระ - หยะ...
หยุดน่ะ อาโอบะ!!
อย่าเยาะเย้ยพวกเขาไปมากกว่านี่นะ...

หน้า 14
โอกามิ - ...ฉันไม่อยากดูของงี่เง่าพันธ์นี้อีกแล้ว

แค่เผาคนชั่ว...
ให้เป็นเถ้าก็เท่านั้น

มิชิรุ - เรย์...คุง?

ซากุระ - ...คงเพราะเขายอมอภัยให้ไม่ได้

สาเหตุที่ใช้เบลเซบับน่ะ...
คงเพราะโอกามิยอมอภัยให้กับคนที่คืนชีพเหยื่อที่เคราะห์ร้าย...ให้กับการเอาชีวิตคนมาเล่นไม่ได้
ก็เลยต้องใช้เบลเซบับ ไม่ใช่แค่เอาชนะแต่ต้องชำระล้างพวกเขาให้สิ้นซาก ไม่ให้ชีวิตถูกเอามาเล่นได้อีก

หน้า 15
ไม่ว่าตัวเองจะเจ็บปวดขนาดไหนก็ตาม
การดูหมิ่นชีวิตคนน่ะ ไม่มีทางเป็นเรื่องดีไปได้หรอก

ถึงหมอนั้นจะเป็นคนชั่ว แต่ฉันก็เชื่อว่าเขาเป็นคนแบบนั้น...

หน้า 16
โทกิ - ประตูสู่ "เอเด็น" บานสุดท้าย "ซึ"...ขนาดโดนไฟของเบลเซบับยังไม่กระดิ๊กเลยเรอะเนี่ย
โอกามิ - ก็ประตูนี้ทาเลือดของสายพันธ์หายากไว้ซะหนาเลยนี่น่ะ
รุย - ...งั้นก็แปลว่า

ต้องหาเทววุธทั้งสามจริงๆหรอ~
โทกิ - แล้วเจ๊จะถอนหายใจทำไมล่ะนั้น
ซากุระ - รุ่นพี่เฮย์เกะค่ะ เทววุธทั้งสามนี่มันคืออะไรเรอะคะ?

เฮย์เกะ - ...เรื่องเล่ามีอยู่ว่า

มันคือเทววุธที่เล่าขานกันว่าเป็นสิ่งที่มหาเทพอามาเทราซึผู้ปกครองทากามางะฮาระประทานมาให้เสมือนตราแห่งผู้เป็นประมุข
"ยาตะโนะคางามิ" "ยาซากะนิโนะมางาทามะ" "อาเมะโนะมุราคุโมะโนะซึรุงิ"
โทกิ - ฟังดูเป็น "กุญแจ" แบบเก่าแก่เลยน่ะนั้น
เฮย์เกะ - ถ้าไม่มี "กุญแจ" เหล่านั้นก็ไม่สามารถเข้าไปในทากามางะฮาระ หรือก็คือ "เอเด็น" ได้
== ยาตะโนะคางามิ = กระจกพุฒิวิศาล, ยาซากะนิโนะมางาทามะ = มณีเสี้ยวจันทรา, อาเมะโนะมุราคุโมะโนะซึรุงิ = พระแสงขรรค์เมฆาสุราลัย

หน้า 17
เพราะฉะนั้น โอกามิคุง โทกิคุง ช่วยสร้าง "กุญแจ" นั้นขึ้นมาหน่อยได้มั้ยครับ?

โทกิ - พะ...พวกเราเนี่ยนะ!? ทำไมต้องเป็นเรา!? แล้วต้องทำยังไง...

ยูกิฮินะ - เลิกพูดพล่ามซักที...
โอกามิกับไอ้ "แม่เหล็ก" ตรงนั้นน่ะ รีบๆปล่อยพลังพิเศษออกมาได้แล้ว

โอกามิ+โทกิ - ...หา!?
โคจิ - ...ยูกิ

โทกิ - นะ...นี่ตูไปทำอะไรให้พี่แกขุ่นเคืองใจรึเปล่าวะ? [แต่ตูแทบไม่เคยพูดกับพี่แกเลยด้วยซ้ำนี่หว่า]
โอกามิ - ระหว่างที่เราสู้อยู่เกิดอะไรขึ้น?
รุย - ปละ...เปล่าหรอก

พอเรา "ขอร้อง" อะไรเขานิดหน่อยเกี่ยวกับเรื่องกุญแจนั้น เขาก็ฟิวขาดไปเลย...
โคจิ - คงเป็นแบบนั้นอีกนานล่ะนะ...

โอกามิ - "ขอร้อง"?
ยูกิฮินะ - ...รีบๆ

หน้า 18
ทำซักที!!

โอกามิ - เดี๋ยว...

โทกิ - ทำบ้าอะไร...

เฮย์เกะ - โอกามิคุง!! ช่วยหลอมเหล็กพวกนั้นอย่าให้ไหม้แบบนั้นแหละครับ
ส่วนโทกิคุง ใช้ "แม่เหล็ก" แปลงรูปเหล็กพวกนั้นทีน่ะครับ!!

ซากุระ - รุ่นพี่เฮย์เกะ คิดจะทำอะไร...

หน้า 19
โอกามิ - อ๋อ...
โทกิ - เก็ทล่ะ!!

หน้า 20
ซากุระ - ดาบ!!
ได้ดาบออกมาแล้ว!!
ใช้พลังพิเศษสร้าง "อาเมะโนะมุราคุโมะโนะซึรุงิ" ได้แล้ว!!

ถ้างั้น ถ้าเราใช้พลังพิเศษสร้าง "กระจก" กับ "อัญมณี" นั้น เราก็จะไป "เอเด็น" ได้แล้ว!!
เฮย์เกะ - ...ยังหรอกครับ
ซากุระ - เอ๋ะ!?

เฮย์เกะ - นี่เป็นเพียงดาบธรรมดาเท่านั้น...เทววุธทั้งสามน่ะ จำเป็นต้องมีจิตวิญญาณที่สำคัญของแต่ละชิ้นสถิตอยู่ในตัวด้วยนะครับ
** จิตวิญญาณที่เฮย์เกะพูดถึงขณะที่แสยะยิ้มราวกับจะทำสัญญากับปิศาจนั้นคืออะไร!? **

next: เปิดโปงข่าวอนิเมะระลอกแรก!!
to be continued