Nurarihyon no Mago 99

เป็นอันว่าป๋มจะแปลโค้ดเบรคเกอร์เป็นไทยต่อให้แล้วกันนะงับ แต่คงไม่ได้ออกเร็วเท่าอังกฤษนะ อันนี้เพราะเห็นคนขอกันเยอะอ่ะงับ ลงที่นี่ที่เดียว (หรือไม่ก็อาจจะไปที่ลงเพิ่มที่ไปคิงอีกที่ เพราะป๋มเคยลงเรื่องนี้ให้ทางเขาอ่ะงับ) คาดว่าตอน 63 น่าจะเสร็จภายในวันนี้ ยังไงก็ตั้งตารอกันเลยแล้วกันนะงับ



นูระ หลานจอมภูต
องก์ที่ 99 "จมดิ่งสู่ความมืด"
หน้า 1
??? - ท่าน...ฮาโกโรงิซึเนะ...?

เคียวโค้ตซึ - ทะ...ท่านพี่?
มันอันตรายนะค่ะ!!

** สู่แดนแห่งปณิธาน!! **

ฮาโกโรงิซึเนะ - จงรอข้าอยู่ตรงนั้น เคียวโค้ตซึ

หน้า 2
นูระ หลานจอมภูต
องก์ที่ 99 "จมดิ่งสู่ความมืด"

** อะไรกันที่หลับไหลอยู่ใต้ผนึกอันสุดท้าย...!? **

หน้า 3
??? - น้ำสีดำ...

มินาโกโรชิจิโซว - อย่าไปแตะมันมากนักนะ
??? - เอ๋?
มินาโกโรชิจิโซว - สีดำที่สำคัญล้ำ

มันเป็นความชังของกรุงหลวงที่ถูกปลดปล่อยเพราะผนึก

แล้วไหล
มาย้อมบึงนี้จนกลายเป็นสีดำ

ใช่แล้ว ที่นี่คือที่ๆท่านฮาโกโรงิซึเนะจะให้กำเนิดบุตรเป็นที่แรก
แดนแห่งอนิจกรรมพิสดาร

หน้า 4
นุเอะงะอิเคะ (บึงของนุเอะ)
บึงที่จะให้กำเนิดนุเอะยังไงล่ะ

เคียวโค้ตซึ - ทะ...
ท่านฮาโกโรงิซึเนะ...

ฮาโกโรงิซึเนะ - ชวนให้คิดถึงเสียจริง...
ความชังที่สะสมอยู่ที่นี้เป็นกำลังให้กับข้า
บอกกับข้า...ให้ปลดผนึกและให้กำเนิดบุตรซะ...

โชวเคระ - โอ๊ะ...
โอ๊ว...

หน้า 5
พระแม่มาเรีย...
ไม่นาน "นาย"ข้าก็จะถือกำเนิดแล้ว

อิบาระคิโดจิ - เฮ้ยๆ โชวเคระ
เดี๋ยวก็ฟันทิ้งเลยนี่!

มันเรียกว่า "นุเอะ" ต่างหากล่ะเฟ้ย?
แล้วอีกอย่าง ท่านฮาโกโรงิซีเนะไม่ได้ชื่อว่ามาเรียซะหน่อย...ไอ้คนหลงตัวเอง

โชวเคระ - พระแม่แห่งอันธการ...!!

หน้า 6
อิบาระคิโดจิ - อย่ามาตั้งชื่อเล่นประหลาดๆเอาเองนะเฟ้ย
ไม่ตลกเลยนะ ไอ้แมงหวี่

โชวเคระ - ข้าไม่ได้พูดเล่น
อิบาระคิโดจิ...เพื่อการนี้พวกเราถึงได้ลำบากลำบนมาตั้ง 400 ปีไม่ถูกหรือ?

เคียวโค้ตซึ - เอาน่า! สองคนดีกันไว้ซิ
มินาโกโรชิจิโซว - เข้ากันไม่ได้เลยนะ เจ้าสองคนนั้น...

แต่...ต่อหน้าท่านผู้นั้น
ก็ต้องหันมาเดินทางเดียวกันอยู่ดี

ฮาโกโรงิซึเนะ - [หุหุ...] จงยึดครองกรุงหลวง เปลี่ยนมันให้เป็นนครปีศาจ
แล้วรวบรวมตับสด...มาให้กับข้า...เข้าใจไหม?

หน้า 7
อิบาระคิโดจิ - ขอรับ
โชวเคระ - ข้าจะรวบรวมสมุน...และนำตับจำนวนหมื่นอันมาให้ท่านภายในคืนเดียวให้จงได้!

มินาโกโรชิจิโซว - นี่ซิ รูปลักษณ์ของขบวนร้อยอสูร
นี่ซิ จ้าววิญญาณร้ายแห่งสันเขาลำธาร

-- ในกรุงเกียวโต --

มุคุโระวางูรุมะโบโซดัน - ฮี๊~ฮ่าห์!
ฮูย้าห์~~

หน้า 8
-- มุคุโระวางูรุมะโบโซดัน (แก๊งซิ่งโครงกะโหลกล้อเดียว) --

คน - ว๊าย...
นั้นอะไรน่ะ!?

พวกแก๊งซิ่งหรอ!? ไม่ซิ!?
หนีดีกว่า
ที่เขาบอกให้ระวังเวลาออกมาเดินพักหลังๆนี้เพราะพวกนี้หรอ?

มุคุโระวางูรุมะโบโซดัน - [ทุกสิ่งก็เพื่อท่านฮาโกโรงิซึเนะ]
[ไปรวบรวมตับสดของพวกมนุษย์...มาให้บุตรท่านแข็งแรงกันเหอะพวก!!]

หน้า 9
-- ณ ตอนนั้น ริคุโอะได้ไปกับกิวคิ --
-- อีกซักพักกว่าจะกลับมา... --

ฮิเดโมโตะ - ฮ่ะๆ
อ้าว ไปที่ผนึกกังเต๊อะ

สถานกางไม่มีอะไรเปลี่ยงแปลง
คิกซะว่าที่ไปเจอจึจิคุโมเข้าเป็งเพราะดวงซวยแล้วกัง!!
ไปต่อกังเต๊อะ

เอ้า
ไม่สบายกังหรอ?

กลุ่มนูระ - ...มันล้อเราเล่นเปล่าฟะเนี่ย?
เป็นแบบนี้แล้วจะให้สู้ร่วมกันได้ไงฟะ?

ทำไมมีองเมียวจิอยู่ด้วย?
ที่สำคัญ ท่านริคุโอะก็ไม่อยู่
เท่ากับว่าเราไม่มีเหตุผลต้องสู้ซักหน่อย!

หน้า 10
ยูระ - อะ...
อะไรกัง เจ้าพวกนั้น ไม่มีกะจิตกะใจจะสู้เลย
ฮิเดโมโตะ - เปล่าหรอก ปีศาจก็งี้แหละ

ขบวงร้อยอสูงถ้าไม่มี "ผู้นำ"ก็จะไม่ออกเดิง

ไม่ว่ายังไง เด็กคงนั้นก็เป็นผู้นำของขบวงร้อยอสูง...

ยูระ - [นูระคุง...]
ฮิเดโมโตะ - ถึงอย่างงั้น เราก็ไม่มีเวลาแล้ว
เอ้า จะเอาไงดีล่ะ

เคะโจโร - พวกนาย!!
ทำอะไรกันอยู่!!

ฮิเดโมโตะ - โอ๊ะ?
กลุ่มนูระ - เคะโจโร...?
พี่สาว!

เคะโจโร - อยากให้ท่านริคุโอะต้องเสียใจตอนกลับมาถึงหรือไง!?
พวกเราต้องปกป้องขบวนร้อยอสูรให้ได้นะ!!

กลุ่มนูระ - พี่...
ขะ-เข้าใจแล้ว

หน้า 11
เคะโจโร - เอ้า ไปกันเถอะ ทุกคน!!
แสดงความรู้สึกที่จะปกป้องทั้งร้อยอสูรหน่อยไม่ได้หรอไง!!

ฮิเดโมโตะ - เฮ
[พวกแบบนั้นก็มีด้วยแฮะ]

เคะโจโร - เอ้า พวกกองกำลังจากโทโนก็ด้วย...

อิทาคุ - ...พวกเราจะเคลื่อนไหวกันเอง
อาวาชิมะ - เสียใจด้วย แต่พวกเราขอแยกไปแล้วกัน

เคะโจโร - ...ฉันคงเอามากกว่านี้ไม่ไหวซินะ
นี่ ผีหัวขาด นายมาเป็นหัวหน้าทีซิ

ผีหัวขาด?

หน้า 12
ผีหัวขาด - [ฉันแพ้]

[สิ่งที่ฉัน]
[อยากปกป้อง]

[ก็กลับปกป้องไว้ไม่ได้]

[นี่มันอะไร ฉันมาได้แค่นี้เองหรอ?]
[นักฆ่าเส้นด้ายแห่งโจวชูวอะไรกัน]
[นี่ฉันคิดจะใช้ชื่อเก่าไปถึงเมื่อไร?]

หน้า 13
[ท่านรุ่น 2 ตายไปก็ตั้งหลายปีแล้ว]

[รู้สึกยังกับว่าเราลืมเรื่องสำคัญอะไรซักอย่างไปเลย]

มุคุโรวางูรุมะโบโซดัน - พี่สาว~ มาได้จังหวะเหมาะพอดีเลยนะ...เฮๆ
คน - กรี๊ดดด ผีหลอก!!

ชะ...ช่วยด้วย...
ไม่นะ...

มุคุโรวางูรุมะโบโซดัน - ส่งตับ...มาซะเด้ๆ
คน - ว๊ายยยยย

หน้า 14
ผีหัวขาด - หยุดนะ

มุคุโรวางูรุมะโบโซดัน - หา?
ไรฟะ

ผีหัวขาด - นี่หรอเป้าหมายของพวกปีศาจกรุงหลวง?
[ฉันต่างหากที่ต้องหยุด]
ไอ้พวกชั้นต่ำเอ้ย
[หยุดทำเป็นผู้ผดุงความยุติธรรมได้แล้ว]

[ขืนแบบนี้ เดี๋ยวก็ได้แพ้อีกหรอก]

มุคุโรวางูรุมะโบโซดัน - หา? ไรของแกฟะ เป็นปีศาจหรอ? หัวหลุดออกมาแล้ววุ้ย
ไอ้หมอนี้มันคนของกลุ่มนูระไม่ใช่หรอ?
โอ๊ะ!! ใช่ๆ

หน้า 15
ไอ้พวกปีศาจบนท้องฟ้ายังลื่อกันให้แซ็ดเลยนะเว้ย
ว่ากลุ่มนูระมันก็แค่พวกดีแต่ปากเท่านั้นแหละ

ผีหัวขาด - [ได้ยินแบบนี้]
[ก็น่าจะร้องไห้อยู่หรอก]

[แต่กลับน่าหัวเราะ]

มุคุโรวางูรุมะโบโซดัน - ขำอะไรของแกฟะ!!

คน - กรี๊ดดด

หัว...หัวมัน...
ไม่นะ ตื่นซิ...ช่วยฉันด้วย~

ผีหัวขาด - [ตื่น...?]
[เหมือนเคยได้ยินจากที่ไหนมาก่อน]

[จริงซิ เมื่อสมัยก่อนโน้น...]

หน้า 16
??? - [นี่ ตื่นซิ]
[รีบตื่นขึ้นซิ...ท่านโจรแห่งความยุติธรรม]

มุคุโรวางูรุมะโบโซดัน - หา...
ไรฟะเนี่ย

ผีหัวขาด - รู้ล่ะ...มันออกจะง่ายขนาดนั้น
ทำไมเรากลับลืมไปได้แบบนี้

หน้า 17
[...ใช่แล้ว]
[ฆ่าซะก็หมดเรื่อง]

หน้า 18
["ฉัน"คือผีหัวขาด]

[จะให้ฉันมาปกป้อง]
[มันก็ไม่ใช่ตัวฉันซินะครับ]
[ท่านรุ่นหนึ่ง]

[ก็ฉัน...เป็นภูตพรายที่อยู่คู่กับการล่า]

["งาน"ของฉัน...คือการฆ่าพวกผีปีศาจ]
[เหมือนกับโจวชูวตอนที่ได้เจอกับคุณเมื่อ 250 ปีก่อน]

หน้า 19
เคะโจโร - ผีหัวขาด
นี่...นาย...

ผีหัวขาด - เคะโจโร

รออีกเดียวนะ
ฉันจะไป...เล่นกับพวกปีศาจผนึกของเมืองกรุงซะหน่อย

** ความอับอายที่ยากต่อการลบล้างเรียกปลูกตัวจริงของผีหัวขาดให้ตื่นขึ้น!! **

นูระ หลานจอมภูต
องก์ที่ 99 / จบ
ตอนหน้า ผีหัวขาดตื่นขึ้น...!! เปิดฉากศึกชิงเป็นชิงตายกับปีศาจเมืองกรุง!!