Nurarihyon no Mago 98

พอดีทางเว็บ Manga Thai เขาขอมาอ่ะงับ เลยจัดให้แล้วกัน (ซะงั้น กรุณาอย่าเพิ่งขออะไรเพิ่มนะงับ แปลอังกฤษป๋มยังเลยค้างอีกเยอะเลย แถมแพนโดร่าฮาร์ทส์ก็ยังแปลไม่เสร็จด้วย - -") ไม่ได้แปลเรื่องในจัมป์เป็นไทยมานานแล้วแฮะ ตั้งแต่เลิกวันพีซไป เป็นว่า ไหนๆวันเสาร์อาทิตย์ป๋มก็ว่างๆแล้ว รับปากเขาไปแล้วด้วย แปลเลยแล้วกัน :p



นูระ หลานจอมภูต
องก์ที่ 98 "ทิวาและราตรี"
หน้า 1
ปีศาจหิมะ - กล่าวสวัสดีเหล่าปีศาจและคนรอบข้างทุกท่านนะค่ะ! ที่นี่ที่จัดงานฉลองครบรอบ 2 ปีของ "นูระ" นะค่ะ
ถ่ายติดคุโรตะโบโดยหรือเปล่าน่ะ!? เขาจะได้เอาไปทำเป็นบลูเรย์แล้วไปแจกจ่ายให้พวกเจ้าหนี้!
ป้าย - ครบรอบ 2 ปี งานเลี้ยงขอบคุณเหล่าปีศาจนักแสดง
อาวาชิม่า - โอ๊ะ? อะไรล่ะเนี่ย?
ครบ รอบ 2 ปี? พวกเราได้ออกมากันนานขนาดนั้นแล้วหรอเนี่ย?

ผีหัวขาด - เฮ้ย
นี่พวกนาย...พวกนายเพิ่งออกมาได้ไม่เท่าไหร่เลยไม่ใช่หรอ?
ที่ นั่งสำหรับ "พวกมาใหม่" อยู่ข้างหลังโน้น
อาวาชิม่า - หา?
พวกมาใหม่ งั้นหรอ!?

พวกแก๊!? จะให้พวกเรานั่งท้ายเนี่ยนะ!? คิดจะดูถูกพวกโทวโนะหรอไง!!
[อย่ามาแตะตัวฉันนะ [คำไม่สุภาพโปรดแก้ไขครับ]พระหื่น]
ทามาซึกิ - ถ้าจัดเรียงแบบนั้น พวกเราปีศาจชิโกคุก็อยู่หน้าๆเลยซินะ
เอ้า ไปกันเถอะ เจ้าหมา
อาโอทา โบะ - [เหวอ เจ้าทามาซึกิ]
อินุกามิ - เบ๊าว์

ฮาโกโรโมะงิซึเนะ - หุหุ ถ้าเช่นนั้น ขืนพวกข้าไม่ได้นั่งหน้าก็คงแปลกซินะ
พวกข้าอยู่ใน ภาคอดีต...ถึงจะคิดอย่างงั้น แต่จริงแล้วพวกข้าก็ออกมาในองก์ที่ 17
ปีศาจ หิมะ - อ่ะ
แม้แต่ปีศาจกรุงหลวงก็มาด้วย!! มากันเยอะจนที่จะไม่พอแล้วนะ!!
[แล้วใครเชิญมาล่ะเนี่ย?]

ยูระ - ได้กลิ่นปีศาจ (และของกิน)เพียบเลย!! ฟาดมันให้เรียบกันดีกว่า ริวจิ!!
ริ วจิ - ต้อง "พี่ชายริวจิ" ซิ ยูระ
ปีศาจหิมะ - อะ-เอาเป็นว่า
ยินดี กับการครบรอบสองปี หลังจากนี้ก็ช่วยเป็นกำลังใจกันต่อไปด้วยนะค่ะ!! [ถ่ายได้เรียบร้อยหรอเปล่า?]

** ฤกษ์ดี! ครบรอบ 2 ปี!! ปีศาจเรียงรุ่นกันมางานฉลองครั้งใหญ่!! **

หน้า 2-3
** วงวนแห่งการวิวาทยังคงอยู่ ราวกับวงล้อที่หมุนเวียนไปเรื่อยๆ!! **

นู ระ หลานจอมภูต
องก์ที่ 98 "ทิวาและราตรี"

หน้า 4
ริคุโอะ - [ยะ...]
[ใหญ่จัง]

** กิวคิ แห่งกองกำลังสู้รบของกลุ่มนูระย่างใกล้เข้ามา!! **

[ไม่เหมือนกับภาพ มายาใน "ตอนนั้น"...]
[นี่นะหรอ...นี่คือ]

[ความเกรงขามของกิวคิ]
[พลัง ที่แท้จริงของปีศาจกิวคิ]

หน้า 5
[กิวคิ...ตั้งใจ]
[จะฝึกให้ ผมหรอ!?]

กิวคิ - ใช่แล้ว ต้องอย่างนั้นซิ
ลองสะท้อนความเกรงขาม ของข้าทั้งๆแบบนั้นดูซิ

สิ่งที่เจ้าต้องทำอย่างแรก
มีเพียง "สิ่งเดียว"

หน้า 6
คือทำให้ความเกรงขามของเจ้าแข็งแกร่งขึ้นให้ ได้

ฟังให้ดี ริคุโอะ ขบวนร้อยอสูรนะ
แปรผันตาม "กำลังของผู้นำสูงสุด"

หน้า 7
รู้หรือเปล่า ว่าทำไมภูตถึงต้องนำอสูรถึงร้อยตนเข้าสู้...?

[ขบวนร้อยอสูรจะรวม เป็นพลังที่ยิ่งใหญ่เพียงหนึ่งเดียว]
[และยิ่งผู้ที่นำขบวนร้อนอสูรแข็ง แกร่งเพียงไร พลังนั้นก็ยิ่งมากขึ้นเพียงนั้น]

[ในทางกลับกัน ถ้าความเกรงขามที่โอบล้อมผู้นำนั้นน้อยล่ะก็ มันก็เป็นเพียงกลุ่มก้อนที่แตกแยกออกจากกัน]
[ไม่อาจเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ ได้]

หรืออีกนัยหนึ่ง ริคุโอะ ถ้าเจ้า "แข็งแกร่ง" ขึ้นล่ะก็
เจ้า จะสร้างขบวนร้อยอสูรที่แข็งแกร่งจนไม่มีวันแตกสลายได้!!

และความ แกร่งของขบวนร้อยอสูรนั้น
จะกลับมาหาเจ้า

หน้า 8
เมื่อเจ้า กลายเป็นคนเข้มแข็งอย่างแท้จริง
ได้รับการไว้เนื้อเชื่อใจจากทุกคน และสร้างสายสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นสำเร็จ

["พลังอันยิ่งใหญ่ที่หวนกลับ มา"]
[นั้นแหละคืออีกหนึ่ง "วาซะ" (กรรม) ที่เจ้าสมควรมี]
== กรรม หมายถึง การกระทำนะงับ ไม่ใช่บาปกรรม

ริคุโอะ - อุ๊ก...
กิวคิ - ฮาโกโรงิซึเนะนั้น
จะแข็งแกร่งขึ้นทุกครั้งที่ขึ้นชีพ

เพราะ ฉะนั้นเจ้าจึง
จำต้องก้าวข้ามทั้งปู่และพ่อของตนไปให้ได้

ริคุโอะ - ...กะ-ก้าวข้ามหรอ...

หน้า 9
ผม...
เป็นมนุษย์สามในสี่...
แล้วจะ ให้ก้าวข้างปู่ไปยังไงล่ะ...!?

กิวคิ - จงละทิ้งความคิดที่ว่ามนุษย์อ่อนแอไปซะ

ถึงอย่างไร ช่วงเวลาที่กลุ่มนูระถูกขนานนามว่าแกร่งที่สุดก็คือยุคของพ่อเจ้า
ไม่ได้ เกี่ยวกับที่ว่ามีเลือดของมนุษย์อยู่ถึงครึ่ง

เมื่อก่อน เจ้าเคยปฏิเสธตัวตนภูตของตนเอง

หน้า 10
ข้าเคยบอกเจ้าให้ทิ้ง มนุษย์ไปซะที่ภูเขาเนจิเรเมะ
นั้นก็เพื่อผลักดันเจ้าให้เข้าใกล้ความ พร้อมในฐานะผู้นำสูงสุดของภูตพลาย

และเมื่อเจ้ายอมรับในตัวตนภูตของ เจ้า เจ้าก็แข็งแกร่งขึ้น

ต่อมา เจ้าต้องยอมรับตัวตนมนุษย์ของเจ้า
มนุษย์ นั้น บางคราวก็มีความแข็งแกร่งที่ยืดหยุ่นได้ราวกับต้นไม้ที่โค้งตามหิมะแต่ไม่ แตกหัก

พ่อของเจ้าแข็งแกร่งได้เพราะเขายอมรับตัวตนที่เป็นทั้งมนุษย์ และภูตของตน...

เจ้าจง
อย่าปฏิเสธตน!

หน้า 11
ถ้าเจ้า ยอมรับตัวเอง เจ้าก็จะแกร่งขึ้น

จ้าวเท็งงูแห่งภูเขาคุรามะ - ศัตรูของเจ้า หาได้มีแต่กิวคิเพียงผู้เดียว

จงใช้ร่างนั้น
หยุด ความเกรงขามของข้าดูซิ...!!

หน้า 12
ริคุโอะ - หวะ...
เหวออออ อออ

หน้า 13
เซ็น...คุง?
เซ็น - อยู่นิ่งๆล่ะ

ร่างกาย นายนี่มันสุดยอดจริงๆเลยแฮะ
ไหงถึงได้อึดปานนี้เนี่ย?

-- ศาสตร์ของเซ็น คุซึริซึโบะ (ไหยา) --
...แต่จะว่าไป...
ฉันเลยไม่ได้ ออกโรงเลยซิเนี่ย [เฮ้ย~]

หน้า 14
-- ศาสตร์ของเซ็น ทาเกะซึโบะคุง (ไหไม้ไผ่) --

ริคุโอะ - เซ็นคุง...ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่?
เซ็น - หา?

ก็ฉันกับนายแลกจอก เป็นพี่น้องร่วมสาบานแล้วนี่
ถึงนายต้องฝึกบรีอฝีมือ แต่ขืนไม่รักษาแผลก็ฝึกไม่ได้ซิ ถูกม๊ะ?

ริคุโอะ - ขอโทษนะ...
เพราะ ผมมันอ่อนแอ
เลยพลอยทำให้พวกเซ็นคุงลำบากไปด้วย

เจ็บ...ทำอะไรนะ เซ็นคุง!?
เซ็น - แก๊ พูดบ้าอะไรของแกฟะห๊า!!
เป็นหัวหน้าไม่ใช่หรอ ไง!?

หน้า 15
จะไปช่วยคนหรือจะไปจัดการศัตรูก็เหอะ
นายนะเป็น หัวหน้า ทำตัวให้ยิ่งใหญ่เข้าไว้แหละดีแล้ว

ริคุโอะ - เซ็นคุง...

เซ็น - อ่ะนะ ยังไงซะ ขืนพวกมันยึดครองทุกอย่างได้ล่ะก็ พวกเรามีหวังเดี้ยงกันหมดแน่ [เพราะงั้น ช่างมันเหอะ]
อ่ะ รู้สึกเจ้ากิวคิจะมาตอนรุ่งสางนะ
ฉันเองก็คิดเหมือนกันว่าเราต้องได้อะไร จากการฝึกร่างคนนายแน่ๆ
ริคุโอะ - งะ-งั้นหรอ...

"วาซะ" ที่กิวคิพูดถึงนี่มันคืออะไรกันน้า?
นึกว่าสิ่งที่ภูตพรายใช้ได้คือ "ฮัตซึ" (แพร่ซ่าน) กับ "เฮียวอิ" (สิ่งสู่) เท่านั้นซะอีก

เซ็น - เผ่าพันธ์ของฉันติดตามพ่อนายมาหลายรุ่นหลายสมัยแล้ว
พอไปไหนมาไหน ก็จะได้ฟังเรื่องเล่าวีรกรรมทุกครั้ง

หน้า 16
ว่า แม้ภูตพรายที่อ่อนแออย่างพวกเราก็ "เป็นกำลังให้ได้"
ได้กางปีกอสรพิษ ...อ่ะนะ

นั้นนะอาจจะไม่ใช่แค่คำเปรียบเปรยก็ได้

ริคุโอะ - [...กิวคิบอกว่าความแข็งแกร่งของขบวนร้อยอสูรจะหนกลับมาที่ผม]
[ถ้าความ เกรงขามของผมแกร่งขึ้นล่ะก็]

[มันจะเปลี่ยนเป็น "วาซะ" หรอเปล่าน่า?]
เซ็น - ดูซิ ริคุโอะ

หน้า 17
อย่าแตะเชียวนะ
ถึง จะสวย แต่มันก็เป็น "ปีกอสรพิษ"

นี่คือความสามารถของปีศาจที่เรียก ว่าเซ็น
จะเรียกว่าเป็นความเกรงขามของฉันก็คงไม่ผิดล่ะมั้ง

หน้า 18
ฉันเองก็อยากที่จะกางปีก

อยากลองสู้เพื่อนายบ้าง
อ่ะ จริงซิ
ในขบวนร้อยอสูรของนายตอนนี้มีแค่ฉันคนเดียว

เพราะงั้น ถ้าฉันเป็นกำลังให้ริคุโอะ
คงพอทำให้เห็นภาพคำพูดที่เข้าใจยากของเจ้า กิวคินั้นก็ได้ จริงม๊ะ?
[ส่วนพวกที่ไม่อยู่ก็ช่างหัวมัน]

ริคุ โอะ - เซ็นคุง...
ขอบใจนะ
[นายคอยเป็นกำลังใจผม]
[และคอยเป็นห่วง ผม]

[แต่ก็]
[เป็นพลังที่เลิศล้ำให้ผม]

หน้า 19
[เพียง แค่มีคนที่เชื่อใจผมก็เป็นพลังให้ได้ขนาดนี้แล้ว]

[ถ้านั้นคือขบวน ร้อยอสูรล่ะก็]

[นั้นซิ ผมนะ]
[อยากแข็งแกร่งขึ้นเพื่อทุกคน เหมือนกัน]

หน้า 20
กิวคิ
ขอต่อ...จากที่ค้างไว้ด้วยนะครับ!

กิวคิ - เอาล่ะ
มาเริ่มกันเลย

หน้า 21
-- ปราสาทนิโจว --

??? - ทะ...
ที่นี่คือ...
ท่านฮาโกโรโมงิซึเนะ...

ฮาโกโรโมงิซึ เนะ - ใช่แล้ว...ข้าจะ
ให้กำเนิดบุตรที่นี่

หน้า 22
** ผนึกอันสุดท้ายคือบึงอันสยองขวัญ...ที่นี่จะมีอะไรหลับใหลอยู่กันแน่...!? **

ช่างยาวนานเหลือเกิน
อีกเพียง 5 วัน...

องก์ที่ 98 / จบ
ตอนต่อไป เจตนาของฮาโกโรโมงิซึเนะถูกเปิดเผย!! ผลการฝึกฝนของริคุโอะจะออกมาเป็นอย่างไร...!?