Bleach 268

This text is based on Nes Mikel’s translation.
Deze tekst is gebaseerd op de vertaling van Nes Mikel.


pg1

Arroniero: Hahahahahahahahahahaha!

Tekst in de zwarte kader: Kuchiki

Zijtekst: De doorspiesde Rukia, in de stem van de lachende vijand in de achtergrond, en…


pg2

Kaien: Kuchiki!

Rukia: Awww!!


pg3

Rukia: W-waar was dat goed voor, Kaien?!
Kaien: Dat was omdat je me niet antwoordde zelf toen ik je riep of in elkaar schudde!

Rukia: Ik kon een kramp gekregen hebben terwijl ik sliep!!
Kaien: Dus je was aan het slaapwandelen?

Kaien: Komaan…blijf daar niet zo staan! We zijn er bijna!

Rukia (in gedachten): Deze plaats is…

Kaien: Ik ga je achterlaten als je niet opschiet!
Rukia: Ja! Ik kom!

Tekst in kader: Ik herinner mij


pg4

Rukia (in gedachten): Deze plaats.

Rukia (in gedachten): Deze bomen.

Rukia (in gedachten): Deze gedachten in mij.
Gevuld met twijfels en zorgen.

Rukia (in gedachten): Dit is Berg Koifushi in het Westerse Derde Rukongai District, Hokuan.

Tekst in de witte kader: De plaats waar Kaien me voor het eerst trainde…


pg5

Rukia (in gedachten): Het lijkt erop dat mijn gedachten nu ver weg zijn…

BLEACH 268 – De dood is niet vaarwel.


pg6

Kaien: Wat is er?!

Kaien: Het is nog niet gedaan, Kuchiki!
Kaien: Kom!

Rukia: J-Ja!!

Rukia (in gedachten): Een vogel.

Rukia (in gedachten): Even, word ik afgeleid.


pg7

Rukia (in gedachten): Mijn tweede slag wordt links beneden weg geduwd door Kaien.

Rukia (in gedachten): Ik herinner alles.
Toen was ik zo wanhopig, het voelt raar dat ik alles nog zo goed weet.

Rukia (sfx): Grumbleeeeee.

Kaien: …Oh, je hebt honger. Ik snap het, ik snap het. Je moet het in elk geval niet zo duidelijk maken.
Rukia: N-Nee! Het is niet zo Kaien! ‘t Is gewoon…
Rukia (in gedachten): Er was toen één ding waar ik me steeds zorgen om maakte.


pg8

Rukia (in gedachten): Al van in het begin was ik niet goed met zwaarden. Ik scoorde goed met de Kidou-testen in de Academie; maar gezien het gemiddelde van de Gotei Dertien, zat ik nog steeds eronder.

Rukia (in gedachten): Ben ik echt…
waardig om hier bij de Gotei Dertien te zijn?

Rukia (in gedachten): Waar ligt mijn hart?

Rukia (in gedachten): Waarom ben ik hier bij de Gotei Dertien?

Kaien: Wat??? Dat is toch duidelijk! Om te “vechten” en te “beschermen”!


pg9

Rukia: Om te beschermen…
Om wat te beschermen?

Kaien: Wel, je weet wel, om dit en dat en alles te beschermen!
Rukia: Maar dat is zo een vaag antwoord… is er geen beter antwoord op mijn vraag?

Kaien: …….
Een beter antwoord hé…

Kaien: Kuchiki, ken je het beleid van onze kapitein als het op vechten aankomt?
Rukia: Nee…

Kaien: Mensen vechten om twee verschillende redenen.
Om iemands leven te beschermen, en iemands trots te verdedigen.
Dat is kapitein Ukitake’s beleid.

Kaien: Maar weet je wat, Kuchiki?
Ik denk, dat uiteindelijk, deze twee types van mensen voor hetzelfde vechten.

Rukia: Het zelfde…?
Waar vechten ze voor?


pg10

Kaien: Het is het hart.

Rukia: Huuuh? Zo melig…
Kaien: Hey! Ik ben wel serieus hoor!!!

Kaien: Dan vraag ik je dit… Kuchiki.


pg11

Kaien: Waar denk je dat je “hart” ligt?

Rukia: Euhm, wel… Het ligt waarschijnlijk… hier, niet? [commentaar van de vertaler: lol, zo droog! XDD]

Kaien:…Kijk, ik denk dat het “hart”...hier ligt.


pg12

Kaien: Iedere keer dat wij met elkaar praten.

Wordt het “hart” geboren.

Het “hart” bestaat niet in iemand zijn lichaam.
Iedere keer je denkt, iedere keer je handelt. Wordt het “hart” hier geboren.

Ik bedoel, denk er eens goed over na. Als jij nu de enige overblijvende persoon was in de wereld. Dan zou die persoon toch geen hart hebben, of wel?


pg13

Tekst in witte kader: Dat waren Kaien’s exacte woorden.

Kaien (kader): Geen zorgen.
Als je met heel je hart gelooft dat je hier thuis hoort, dan hoort je hart hier te zijn.

En als je hart hier thuis hoort. Dan is dat de reden dat je hier bent. En…

Nog één laatste ding, Kuchiki.

Van hier tot het einde.
Is er iets dat je niet mag vergeten te doen!


pg14

Kaien: Sterf niet alleen.

Onze lichamen zijn ziel-deeltjes. En wanneer we sterven vallen we uit elkaar, en komen we bij al de andere ziel-deeltjes die Soul Society bewonen.

Kaien: Maar je geeft je hart door aan anderen.


pg15

Kaien: Zolang je het doorgeeft aan je vrienden, zal je hart…
altijd in hun verder leven.

Snap je het, Kuchiki?
Dus wat je ook doet. Sterf niet alleen.

Tekst in zwarte kader: Dank je, Kuchiki…

Kaien: Versta je het? Kuchiki.

Tekst in kader: Dankzij jou… kan ik mijn hart hier laten.


pg16

Arroniero: !

Arroniero:…Je bent dus nog bij bewustzijn. Bewonderenswaardig maar… Zinloos.

Zelfs als zou je het overleven.
Dan blijft er nog steeds het feit dat je me niet kan doden.


pg17

Rukia: Ik… herinner…

Arroniero:… Wat?

…Je probeert nog steeds te vechten met dat gebroken zwaard?
Hoe vervelend. Ik zeg je om het niet te proberen.

Rukia: …De Derde…

Rukia: Dans.

pg18

Rukia: Shirafune (Wit Zwaard).

Arroniero: What...

Arroniero: The hell...?


pg19

Rukia: Ik herinner… waar het hart echt ligt…

In jou bestaat zeker en vast het lichaam van Kaien. Maar, Kaien zelf bestaat daar niet langer.

Omdat Kaien al… zijn hart aan mij doorgegeven had…!

…Vaarwel.

Rukia: Espada.

Zijtekst: Haar gedachten… doorboren alles!